ప్రాయం యవ్వన తీరాన....

పల్లవి:
ప్రాయం ప్రణయం ఎకమైయ్యే లోకాలు...
ప్రేమేపంచే ప్రేయసే ప్రాణమయ్యే ప్రాయాలు...
ఎదురుగ వచ్చే యవ్వనాల తీరాన....
తోలి అడుగులు వేసిన నిమిషాన...
విరిసే మనసే ఎగిరే ఆకాశాన...
అలుపేలేని ఆలోచనలో ఊరేగే ఆశలుచాన...
సొగసే మొగ్గై విచ్చి...
సిగ్గై బుగ్గన దాగిన పరువాన...
వనమై పూచే...
వరదై పొంగే... ఈడే
తొలిగా తెలిపింది...
తన జోడే కోరింది...
ఎదలో ఏమైయ్యిందో...
ఏం దాగుందో...
తెలియని మక తికలో
వయసే మాయ చేస్తుంది...
కథనే మార్చివేస్తుంది !!ఎదలో!!

చరణం-1:
పడచుల పరిచయాల కొలువులో...
పరిదులెన్నో పెంచేస్తుంటే...
చదివే పుస్తకంలో...
అక్షరాలన్నీ అమ్మాయిగా అనిపిస్తుంటే..
మధురంగా మస్తాకాన్నే తోలిచేస్తుంటే!!
చల చల్లని పిల్లగాలి... చిలిపిగ మారి...
మెల మెల్లగ మనసే చేరి...
పరికిణి మేని పరిమళంలో...
తనువుని తడిపేస్తుంటే...
తపనలు ఆగని తమకంలో...
చిలిపి మనసు చలించెను చిత్రంగా !!ఎదలో!!

చరణం-2:
వలపుల సంద్రపు తలపుల తొలి అలలు...
అణువణువును తాకి ఆత్రం పెంచేస్తుంటే...
మనసే మౌనంగా మైకంలో మునుగుతువుంటే...
శతవేల తారకల నడుమ తన...
జతనేలు జాబిలమ్మకై జరుగుతున్న అన్వేషణలో...
కుర్ర వయసుకి కొత్తగా కలిగెను కొంటెతనాలు !! ప్రాయం!!