Monday, November 2, 2009

మనసు నిండ మృత్యుఘోష

యాంత్రికమైన ఈనాటి మనిషి జీవనంలో....
తనలో ఉన్న బుద్దిని, జ్ఞానాన్ని...
నిరాశపు ఆలోచనలు కమ్మేసినప్పుడు...
గాయపడిన మనసుకి మాటలుండవు...
బుద్దికి చేతలుండవు...
ఆ క్షణం మనసు పడే అరణ్య వేదన... వినే చేవులున్నాయా ఈ లోకానికి!!

చెదిరిన మనసు బాధ చెప్పుకునే తోడులేక...
ఒంటరితనం మనసుని వెక్కిరిస్తుంటే...
కాలం ముందుకు సగానని మొండికేసి కూర్చుంటే...
నిరాశపు చీకట్లలో దారిని చూపే దిక్కులేక...
మనసు నిండ మృత్యుఘోష...
మౌనమే తన మాతృభాష...

ఆశలన్ని అంతమయ్యి...
ప్రాణమంటే తీపి లేక...
లోకమంతా శూన్యమయ్యి...
బ్రతుకు అంటే విలువ తెలియక...

అమ్మ నాన్నల ఆశల్ని...
తీర్చలేనేనన్న భీతినోంది...
చావులోన సుఖమునేతుకుతూ...

ఈ లోక బందం బారమయ్యి...
మృత్యువే తనకున్న బందువంటూ...
జోడుకట్టి సాగుతున్నాడు....
తన తనువునే చితిగా చేసి... ఆత్మనే ఆహుతిచ్చి!!

2 comments:

కెక్యూబ్ వర్మ said...

బాగా చెప్పారు. నేటి యువత ఎదుర్కొంటున్న మానసిక సంఘ్ర్శనాను ఆవిష్కరించారు. థాంక్స్.

Unknown said...

vaalu aa bhada nundi bayatapade solution kuda present chesunte enka baagundedemo naren gaaru..