ఈనాటి ఈ కాలపు మనిషి!!

గచ్చు నేల గుచ్చుకున్న...
పసిడి నిదురలు వచ్చు రోజులు...
మచ్చుకైన లేకపోయే...
పరుపు నిండ పత్తి నింపి...
మెత్తగుండేటట్టు చేసి...
మత్తునిద్రన మునిగి తేలే...
కునుకు తీద్దమంటే...
రాకుండే కాసింత నిద్దుర!!

కనుల నిండ కపట బుద్ది...
మనసు నిండ మాయ చేరి...
నిముషమైన నిలువవాయే...
నేలనిడిచి నింగి సాగే పిచ్చి నడకలు!!

గతము మరిచిన గుడ్డి జీవికి...
విగతమే బ్రతుకు నిండ...
విజ్ఞానమంటూ పరుగుతీస్తూ...
అజ్ఞానమందే బ్రతుకుతున్నాడు!!

వేల చుక్కల నడుమనోక్కటి...
చక్కగున్నది చందమామ అని...
చూసి మురిసే రోజు మాని...
తనను ఎక్కి తరుముతున్నడు...
ఏప చెట్టు కింద చేరి...
పత్తినోడికే ముసలి అవ్వని!!

విశ్వమంతును చూద్దమన్న...
వెర్రి యోచననొకటి చేసి...
యేగుతున్నడు స్థితిని మరిచి గతిని తెలియక...
అంతులేని విశ్వమందున తన అంతమయ్యే...
సాదనదియన్న సంగతే తెలియకుండా...
సాగుతున్నడు శాస్త్రమంటు చెప్పుకుంటూ...
మానవత్వం మరిచి... విడిచి...
మనిషితత్వం తుంగ తొక్కి...
పతనమౌతు విజయమంటుండు...
ఈనాటి ఈ కాలపు మనిషి!!

తానే నా లోకమని... తనకే నే సొంతమని...

నిదురించిన నయనాలలో నిజమయ్యే కలలు కదిలే...
కదిలిన కలలో వలచిన మగువ మెదిలే...
మెదిలిన మగువను గనిన మది మురిసే...
మురిసిన మదిలో తలపుల తోట విరిసే...
విరిసిన తోటలో వలపుల మధువులు కురిసే...
కురిసిన మధువులో తడిసిన మనసు తెలిపే...

తానే నా లోకమని...
తనకే నే సొంతమని...
తనతోనే నా గమనమని...
తనలోనే నా గమ్యమని...

అందుకే అందని తనని అందుకోమని....
అందకపోతే అలుపుచెందక...
పొందేవరకు పట్టువదలక ప్రయత్నించమంది!!

మెరిసే నీ కన్నుల ప్రియ దరహాసాలు!!

మల్లెల మధు మాసాలు...
వెన్నెల వెలుగులలో సాగర సమీరాలు...
చల్లని వేసంగి వేకువలు...
వెచ్చని చలికాలపు ఉషోదయాలు...
మెరిసే నీ కన్నుల ప్రియ దరహాసాలు!!

ఓ ప్రేమికుడి ప్రేమ కథ !!

ఓ జిలిబిలి వెలుగుల జాబిల్లి...
నా కథ వింటావా... సొద అనుకోకా!!

నీ వెన్నెలలోన...
నా కన్నులలోన మెదిలిన...
ఓ కలలా నా కడకు చేరింది...
కథ మెదలెట్టింది... ఏదని తట్టి లేపింది...
ఆ మది మురిసింది... మనసుని తనకే అర్పించింది...
వయసుని తలపుల వానలో తడిపింది....
ఊసులెన్నొ చెప్పింది... ఊపిరే తానైతానంది...
అల్లరి ఆశలు రేపింది... ఆఖరి శ్వాసలో తోడై తానోస్తానంది...

ఇలా మాటలెన్నో చెప్పింది... మలుపులెన్నో తిప్పింది....
అవి నీకు చెబుతాను...
ఓ జిలిబిలి వెలుగుల జాబిల్లి...
ఆ కథ వింటావా... సొద అనుకోకా!!

తపనల తపసుమెచ్చి...
వరాలు తెచ్చిన దేవత తాననుకున్న...
ఆశలు తీరంగా... ఆకాశంలో విహారిస్తున్న...
ఆనంద పరవశాన తేలిపోతున్న...
అలా తానంటే పిచ్చి పెంచింది...
ఆ పిచ్చిలో తానే లోకమనుకున్న...
తానులేని క్షణము ఊహించలేకపోతున్నా...
ఎడబాటు ఆరక్షణమైన భరించలేని స్థితిలో నేనున్నా...

ఇలా మాయలెన్నో చేసింది...మలుపులు తిప్పింది....
అవి నీకు చెబుతాను...
ఓ జిలిబిలి వెలుగుల జాబిల్లి...
ఆ కథ వింటావా... సొద అనుకోకా!!

వసంత కాలపు కుసుమాలు... నా కవితా పుష్పాలు...

ఆధునికపు హంగులు నిండిన...
వడి వడి నడకల ఈ యాంత్రిక జీవితం ఇష్టం లేక...
కష్టంగా సాగిస్తున్న ఈ జీవనం లో...
నీ లాంటి ఓ సహోదారుని సహవాసం ఓ ఓదార్పు...
ఆ ఇష్టం లేని జీవనంలో...
నా ఇష్టం కోసం సాగిన అన్వేషణలో...
ప్రభవించిన వసంత కాలపు కుసుమాలు...
ఈ నా కవితా పుష్పాలు...

శశి కాంతుల చంద్రిక

ఆ శశి కాంతుల చంద్రిక...
ఇలను చేరిందేమో...
నేడు నా ఎదుటకు వచ్చిందేమో...
యన్న సందేహపు సంకెళ్ళను విప్పి...
సాగర తీరపు సంధ్య వేళలు తెచ్చి..
పుత్తడి వెలుగుల పున్నమి నింపిన...
వెచ్చని వెన్నెల కాంతులవి...
ఆమె మెలక సిగ్గుల మోమున విరిసిన...
లేత అధరాల మధుర దరహాసాలు...

మెరిసే ఆ సిరి...
విరిసే ఆ పూ విరి...
కురిసే ఆ తేనెల ఝరి...
ఉన్నాయి ఆ నవ్వులోన...
సరిరావు మరి... ఏ మల్లెల మందహాసాలు...

అవి...
అగుపించని మనసుని అల్లి...
వయసొచ్చిన తనువుని గిల్లి...
తనవైపే చూడమంటున్నాయి....

అది మర్యాద కాదని...
మనసుని అటునుండి మరల్చిన...
వినని చూపులు...
వినయం వీడి...
మరల అటు మరలి...
తన పెదవంచులు తాకి పలకరిస్తున్నాయి...
పలకరించి పరవశాన పులకరిస్తున్నాయి...

నే చేరలేని దూరాన నువ్వున్నా...

నే చేరలేని దూరాన నువ్వున్నా...
నిన్ను చేరే ఆ క్షణం కోసమే...
వేల కన్నులతో నిరీక్షిస్తున్న...
వేయి కరములుసాచి వేచివున్న!!

ఏకాంతపు క్షణాలు...
నీతో గడిపిన గతకాలపు మధురాలను...
గుర్తుకు తెస్తుంటే...
ఈ దూరం బారమౌతుంది...
ఆ బారం భరించలేక నా సగభాగం నీకిచేయ్యాలన్న...
ఆరాటం అధికమౌతున్న తరుణాన...

ప్రతిక్షణం నువ్వు... అనుక్షణం నీ నవ్వు...
క్షణక్షణం నన్ను నీ విరహంలో ముంచివేస్తుంది!!
మరుక్షణం నీ ద్యాసలో నన్ను దాచేస్తుంది!!