ఒకనాటి నేను...

ఒకనాటి నేను ప్రశాంత గాంభీర్య సాగరాన్ని,
ప్రేయసి అంబరమై వలపు చినుకులు నాపై కురిపించెను,
ఆ అపురూప బావనలు జడి వానై మది చేరగానే,ఎద సడి చేసెను,
ఆ అరుదైన వేళ అనందహేళ ఉప్పెనై నను ముంచెను,
అలికిడులు లేని నా ఎద సంద్రంలొ అలజడులు రేగి, తనను
చేరుకోవాలని అంతులేని అరాటంతో ఎగిసిపడే ఆశల కెరటాలు ఎన్నో...
అంబరమైన తనను అందుకోలేనని తెలిసిన,
ఎంతవరకు ఈ ప్రయత్నం, ఈ పట్టుదల ప్రాణం ఉన్నంత వరకా...!