ప్రాపంచిక ఆశలనెడి పసిడి లేడులు...

ప్రాపంచిక ఆశలనెడి పసిడి లేడి...
కనుల ముందు కదిలియాడి...
మనసనేడి సీతను...
మాయ చేసి... మదిని దోచే!!

సతిని కోరికను సాదించ యేగినాడు...
ఆ మనసు ఏలికయైన ఆత్మరాముడు...
జ్ఞానమనేడి లక్ష్మణున్ని తోడు వుంచి!!

గడియలు గడిచిన రాని పతికై...
తోడున్న తెలివిని సైతం తరిమే...
గుబులు చెందిన ఆ గుడ్డి మనసు!!

అలా ఒంటరైన మనసు...
దిషణమనెడి విభీషణుడి...
అగ్రజుడైన అహమనేడి రావణుడి...
మాయ చెరలో చిక్కి...
శోక వనమున విలపించే...
బుద్ది గీసిన రక్షా రేఖను మీరినందున!!